Protagonista, lochy i słodka lolita, czyli recenzja DanMachi

Yo! Wiem, że pojawiam się z dwudniowym opóźnieniem jeśli chodzi o post dodany na fanpage, ale uwierzcie mi, ostatnio w ogóle nie mam na nic czasu. Ciągle tylko praca, nauka i dom, i tak w kółko, a tu człowiekowi przydałaby się chwila, bo musi recenzję napisać lecz. gdy znajduję tą chwilę to padam na twarz i marzę tylko o spaniu. Nie zapominajcie o tym blogu - obiecuję poprawę :3
No to przejdźmy do sedna sprawy- dzisiaj zrecenzuję wam Dungeon ni Deai o Motomeru no wa Machigatteiru Darou ka (jak ja nie lubię tych długich tytułów, ech..).

Fabuła w skrócie: Bell Cranel jest początkującym Poszukiwaczem Przygód, czyli zabija potwory w lochach będących centralnym punktem miasta Orario. Jak wiadomo nie może być tak pięknie z zabijaniem potworów od samego początku, więc naszego bohatera poznajemy w dość kłopotliwej sytuacji - jest o włos od śmierci z ręki Minotaura, jednakże zostaje uratowany przez blond dziewicę, która nazywa się Aiz Wallenstein. Dzięki tej sytuacji chłopak wyznacza sobie cel - chce dorównać swojej wybawicielce. Oczywiście nie obędzie się bez jeszcze jednej bardzo ważnej postaci, mianowicie bogini Hestii, czyli opiekunki naszego Bella, która pomaga mu w staniu się silniejszym. I tak oto brniemy przez smutki i radości z naszym bohaterem przez całe 13 odcinków.

Opis postaci: Bell to typowy protagonista. Jak to w takich anime bywa, chłopak chce być silniejszy i dzięki swoim odkrytym umiejętnościom i pomocy innych, powoli brnie do celu. Poza tym jest bardzo sympatyczną i czasem zbyt płaczliwą postacią, ale naprawdę da się go polubić. Hestia - bogini, lolitka z dużymi piersiami. Słodka, urocza, ale gdy trzeba bronić swojego podopiecznego potrafi pokazać pazurki. A Aiz? Spokojna, małomówna i opanowana mistrzyni szermierki, w której nasz główny bohater jest zakochany po uszy. Jest jeszcze wiele innych postaci, w większości damskich i tu nie powinno być zaskoczenia, że wszystkie te panienki są mniej lub bardziej zainteresowane Cranel'em :P

Muzyka i grafika: oczywiście jak przystało na serię z 2015 roku grafika jest cudowna, pełna kolorów i płynna. Naprawdę, bardzo miła dla oka, a muzyka? Hmm, opening na początku wydaje się energiczny ze względu na dźwięk, ale gdy słyszymy spokojny, damski głos traci na wartości. Ogólnie jest radosny i przyjemny, ale i tak moim faworytem jest wesolutki ending z przesłodką chibi animacją, również śpiewany przez kobietę :) Chyba nie muszę mówić, że piosenki podczas odcinków są dobrze dobrane, bo to wiadome, nee? :P

Podsumowanie: koniec końców przyszedł czas na podsumowanie wszystkiego. Gdy zaczęłam oglądać DanMachi miałam złudzenie, że oglądam Magi, bo przecież i tam mamy motyw lochów i chłopca, który za wszelką cenę chce je przejść, prawda? I dlatego przez pierwsze 3 odcinki nie interesowało mnie zbytnio co się działo na ekranie, a w dodatku nudziło mnie to. Jednak dałam szansę i włączyłam kolejny odcinek, uwierzcie mi dobrze, że to zrobiłam, bo anime ładnie się rozkręciło. Zaczęła się dziać jakaś akcja, pokazały się nowe postacie, a Bell coraz bardziej rósł w siłę i przekonywał mnie do pozostania przy ekranie :3 Jeśli ktoś oglądał wiele serii tego typu, to nie sądzę, by znalazł coś nowego, a poza tym może mu przypominać wiele innych anime. Mimo tego na miły wieczorek jest godne polecenia. Jednakże seria kończy się niefajnie i drugi sezon jest potrzebny na gwałt. Szczerze? Jeśli nie będzie drugiego sezonu to, to anime będzie kolejną fajnie zapowiadającą się serią bez konkretnego zakończenia i to mnie bardzo zezłości. Kochani jednym słowem - chcecie się zrelaksować oglądając chłopaczka, który lata po lochach i do tego popatrzeć na ładne dziewczyny? To bierzcie się za Dungeon ni Deai o Motomeru no wa Machigatteiru Darou ka i piszcie mi w komentarzach, czy było warto, a może jednak straciliście czas? :)

Dla zachęcenia łapcie trailer: 

P.s. Pierwszy gif ukazuje najlepszy sposób mycia zębów ever xD Jak widzicie będzie można się trochu pośmiać na tej serii :D